Атэстацыя педагагічных работнікаў – гэта вывучэнне і ацэнка іх прафесійнага ўзроўню, дзелавых і асабістых якасцяў, вынікаў педагагічнай дзейнасці па фарміраванні ведаў, уменняў, навыкаў, інтэлектуальнага, маральнага, творчага і фізічнага развіцця вучняў пры рэалізацыі зместу адукацыйных праграм дашкольнай, агульнай сярэдняй, прафесійна-тэхнічнай, сярэдняй спецыяльнай, спецыяльнай, дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі, праграм выхавання, ажыццяўленні навукова-метадычнага забеспячэння.

Асноўныя прынцыпы атэстацыі педагагічных работнікаў:

• калегіяльнасць,
• сістэмнасць,
• цэласнасць экспертных адзнак, якія забяспечваюць аб'ектыўнае, карэктнае, добразычлівае стаўленне да работнікаў, якія атэстуюцца.

Склад атэстацыйнай камісіі:

1 – кіраўнік або па яго рашэнню іншая ўпаўнаважаная асоба;

1 – прадстаўнік прафсаюзнага камітэта;

Не менш як 5 выбраных членаў з ліку педагагічных работнікаў шляхам тайнага галасавання.

Не могуць уваходзіць педагогі, якія будуць праходзіць атэстацыю, падлягаюць абавязковай атэстацыі ў перыяд паўнамоцтваў атэстацыйнай камісіі.

Склад атэстацыйнай камісіі вызначаецца загадам кіраўніка і да 1 кастрычніка даводзіцца да ведама педагагічных работнікаў.

Тэрмін паўнамоцтваў атэстацыйнай камісіі - адзін год з даты загада аб яе стварэнні.

Атэстацыйная камісія выбірае з ліку сяброў камісіі:

• старшыні,
• намесніка старшыні,
• сакратара.

Атэстацыя на прысваенне кваліфікацыйных катэгорый праводзіцца толькі па ініцыятыве педагагічнага работніка, які можа падаць заяву на працягу бягучага навучальнага года ў адпаведную атэстацыйную камісію.

Абавязковыя ўмовы допуску педагагічнага работніка да праходжання атэстацыі (п.18 Інструкцыі):

1. Адпаведнасць атрыманай адукацыі кваліфікацыйным патрабаванням, якія вызначаны ЭКСДС (вызначаецца па дыпломе аб адукацыі);
2. Наяўнасць стажу работы ў адпаведнасці з патрабаваннямі п.19 Інструкцыі (вызначаецца па працоўнай кніжцы або іншых дакументах, якія змяшчаюць звесткі аб перыядах работы (даведка аб месцы працы, службы і займаемай пасадзе або копія загаду наймальніка, у якога работнік працуе па сумяшчальніцтве));
3. Асваенне зместу адукацыйнай праграмы павышэння кваліфікацыі кіруючых работнікаў і спецыялістаў адукацыі (пацвярджаецца дакументам устаноўленага ўзору (не радзей як адзін раз у тры гады).

Абавязковая атэстацыя на пацвярджэнне кваліфікацыйных катэгорый праводзіцца па ініцыятыве кіраўніка арганізацыі (у дадзеным выпадку заява ад атэстуемага не патрабуецца).

Падстава для атэстацыі на пацвярджэнне кваліфікацыйнай катэгорыі – загад кіраўніка.

Атэстацыйная гутарка праводзіцца для ўсіх педагагічных работнікаў, у т.л. вызваленых ад здачы кваліфікацыйнага экзамену пры праходжанні атэстацыі на прысваенне (пацвярджэнне) вышэйшай кваліфікацыйнай катэгорыі ў адпаведнасці з п.30 Інструкцыі і на прысваенне кваліфікацыйнай катэгорыі ў адпаведнасці з п.п.20,20-1 Інструкцыі.

Атэстацыйная гутарка – гутарка з атэставаным з мэтай высвятлення яго інтарэсаў і ўзроўню агульнай падрыхтоўкі. Гутарка таксама форма педагагічнай экспертызы, спецыяльная гутарка па актуальных пытаннях сучаснай адукацыі, складаных або спрэчных праблемах па вывучаемым прадмеце, якая ўладкоўваецца з мэтай высвятлення інтарэсаў, агульнай падрыхтоўкі атэставанага ў адпаведнасці з кваліфікацыйнымі патрабаваннямі.

Сцэнар атэстацыйнай гутаркі можа быць наступны:

1. Заслухоўванне характарыстыкі атэстуецца.
2. Заслухоўванне атэстуецца (самаацэнка, перспектывы прафесійнага росту, шляхі ўдасканалення педагагічнай дзейнасці).
3. Заслухоўванне членаў атэстацыйнай камісіі з ацэнкай педагагічнай дзейнасці атэстуемага і пытаннямі да яго.
4. Абмеркаванне атэстацыйных матэрыялаў.
5. Унясенне прапаноў па выніках атэстацыі.
6. Вынясенне рашэння па выніках атэстацыі.

Варта падкрэсліць, што пры прыняцці рашэння асаблівая ўвага надаецца эфектыўнасці педагагічнай дзейнасці, вынікам працы, прафесійна значным асобасным якасцям атэстуецца.